Hoe een dwangstoornis te behandelen: Een stap voor stap gids

Dwangstoornis behandeling

wangstoornissen zijn aandoeningen waardoor iemand steeds terugkerende, ongewenste gedachten en gedragingen ervaart. Compulsieve stoornissen omvatten vaak terugkerende situaties, zoals controleren en schoonmaken, die de persoon niet kan stoppen. Wanneer een dwangmatig gedrag zo frequent of ernstig wordt dat het het dagelijks leven belemmert, wordt het een dwangstoornis genoemd; niet alle dwangmatige gedragingen zijn echter dwanghandelingen. De meest voorkomende dwangstoornissen bij kinderen zijn nagelbijten, haren draaien en duimzuigen. Bij volwassenen zijn dat gokken en ijs eten tijdens het televisiekijken. Hoewel deze gewoonten op het eerste gezicht onschuldig lijken, kunnen ze zich ontwikkelen tot ernstigere problemen als ze na verloop van tijd niet worden behandeld. Lees verder voor meer informatie over de verschillende soorten dwangstoornissen en hoe u iemand waar u om geeft kunt helpen een behandeling te vinden, zodat hij of zij een gezonder leven kan leiden. Op zoek naar eeen dwangstoonis behandeling kijk dan hier.

Obsessief-Compulsieve Stoornis (OCD)

Obsessief-compulsieve stoornis is een stoornis waarbij een persoon obsessieve gedachten, of obsessies, ervaart, gevolgd door dwangmatige neigingen om dezelfde dingen te doen (compulsies) die de obsessies hebben uitgelokt. Een persoon met OCD is zich er vaak van bewust dat de gedachten en gedragingen irrationeel, buitensporig en schadelijk voor zichzelf of anderen zijn. Om zich beter te voelen, moet de persoon met OCD zich bezighouden met dwanghandelingen, die slechts tijdelijk de angst verlichten die tot de eerste dwangmatige neigingen heeft geleid. De persoon raakt echter al snel gevangen in een vicieuze cirkel die de ernst van de OCD vergroot.

Er zijn veel verschillende vormen van OCD. De meest voorkomende subtypes zijn: – OCD met besmettingsobsessies, zoals de angst dat ziektekiemen worden overgedragen door het aanraken van bepaalde voorwerpen of mensen; – OCD met geweldsobsessies, waarbij iemand bang is dat gewelddadige gedachten zullen leiden tot gewelddadige handelingen; – OCD met symmetrie- en ordeningsobsessies, waarbij iemand bang is dat symmetrie en orde worden verstoord; – OCD met controle-, hamsteren- of ordeningsdwang, waarbij iemand herhaaldelijk dingen moet controleren (bv. deuren, laden, klokken) of dingen op een bepaalde manier moet aanschaffen en ordenen.

Trichotillomanie (haren trekken)

Iemand met trichotillomanie trekt zijn/haar haar uit tot het breekt of bloedt. Er is geen duidelijke reden waarom het haartrekken begint. De persoon kan zich slecht voelen als zijn/haar haar niet perfect zit of kan denken dat trekken aan het haar betere resultaten oplevert dan proberen een taak op een andere manier te volbrengen. Het haartrekken kan merkbare kale plekken veroorzaken, wat kan leiden tot verlegenheid en een laag zelfbeeld.

Mensen met trichotillomanie ervaren ook een dwang om hun haar kort te knippen, vaak met een schaar. Het korte haar kan beter aanvoelen dan het langere haar. Helaas veroorzaken het haren trekken, inkorten en trimmen merkbare schade die de normale dagelijkse activiteiten belemmert.

Impuls Controle Stoornis (ICD)

Impulscontrolestoornissen worden gekenmerkt door herhaaldelijk falen om weerstand te bieden aan het zoeken naar snel en intens plezierige of belonende ervaringen, of om weerstand te bieden aan gedrag dat resulteert in intens plezier maar ook in pijn. De meest voorkomende impulsieve gedragingen bij kinderen zijn friemelen met knopen, haren uittrekken of nagels knippen, of spelen met lucifers of andere brand veroorzakende voorwerpen.

De meeste impulscontrolestoornissen hebben een genetische component. De impulsiviteit kan het gevolg zijn van een neurologisch probleem waarbij de hersenen geen signalen sturen naar de gedragscontrolegebieden van het individu, zodat hij of zij niet in staat is impulsief gedrag onder controle te houden. ICD’s zijn eerder behandelbaar dan OCD, omdat het individu waarschijnlijk inziet dat het gedrag niet gepast is. De meeste ICD’s reageren op behandeling met medicijnen die de chemie van de hersenen veranderen.